Ian Blogs: Last Snowfall of Winter 2006 in Daegu... maybe?
Lesson: "2 hours of shame is same as 2 minutes of pain."
Let it snow let it snow let it snow. Ang dalang lang magsnow dito sa place ko. The last time na nagsnow dito is nung Dec. 21, 05 pa. Whole January wala talaga.
Tuesday. Alam kong may class ako sa 1st period (8:30 AM) pero sarap na sarap pa rin ako sa pagkakatulog, puyat at pagod kasi, mga alas 12 na rin ata ako nakabalik dito kagabi.
"Ian!"
"Naku, si Ate Menchie, tiyak galit na naman to. Binuksan nya ang bintana ko.... sabay sigaw ulit... "Ian."
Pakunyari naman akong pagod na pagod para naman di mahalatang sinadya kong di pumasok ngayon.
"Snow na ulit!" "SNOW?"
Nagmistulang alarm clock ang salitang yun ng sinabi ni Ate Menchie. Dali dali akong tumanaw sa window, to my surprise, ang kapal kapal ng snow. Naglalaro ang mga studyante sa labas pati na rin si Ate Menchie na panay kuha ng pictures!
"Dali lang, bihis lang ako sandali.", sabi ko.
In a normal day, it takes me 30 to 1 hour to shower, pamper, and dress up maself but this time, nakaya ko siya in less than 5 minutes lang. Dali dali akong pumunta sa shower room, binasa ang buhok then nagtoothbrush. Di na ako naghilamos. hhahaha
Pagbalik sa kwarto, binlow dry ko ang buhok ko then nilagyan ng wax (out-of-the-bed style nalang para mabilis) Then kinuha ko na agad coat ko, di na ako nagpalit ng boxers total nagbabad narin naman ako sa shower kagabi so alam ko na presko pa rin ako. Bago ko pa man makalimutan, kinuha ko na agad ang Camp3 ko pati na make-up kit. Bilis takbo sa hallway habang nagmamake-up.... Late na rin kasi ako ng mga 10 minutes sa klase kaya wala na akong pakealam na mag mkae-up sa daan.
Di kalayuan, kitang kita ko ang mga studyante ko na panay habulan at tyak nagsosnow fighting.
"Canceled ang class natin, gustong maglaro ng students kaya hinayaan ko nalang.", balita sakin ni Ate Menchie.
Di ko na hinayaang mahuli sa katuwaan ng mga Middle School students ko kaya nakipaglaro narin ako sa kanila. Ako ang piangdiskitahan kaya nagmistula akong snowman sa snow na pinagtatapon nila sakin at sa malakas na snowfall na rin ng time na yun.
Ate Menchie and I decided to make a snowman. First time kong gawin to kaya gusto kong malaki at maganda. Pagkatapos ng second class (last) namin that day, diretso kami agad sa soccer field na nagmukhang cotton field sa sobrang puti ng paligid. Almost 2 hours rin naming natapos ang buong snowman na pinangalanan naming 'Menchian'.
Nawili sa amin ang principal at ibang mga teachers dahil kung ang lahat ng students at teachers ay nasa loob ng school building, kaming dalawa naman ay nasa field at busyng busy sa paggawa ng snowman.
Tapos na ang masterpiece naming si 'Menchian'. Kaya diretso kami sa cafeteria para maglunch nang maispatan namin ang mga lalaking estudyante na may masamang balak sa snowman namin, kaya dali dali naming kumain.
Bumalik kami ulit kay 'Menchian the Snowman' and we decided na sirain siya bago pa man sirain ito ng mga studyante. Mabuti na yung kami ang sisira kasi kami ang gumawa kesa iba ang wawasak nito.
Ang 2 oras na paggawa ng masterpiece ay nalugmok into pieces in less than 2 minutes. Pinatay namin si 'Menchian'.
Probably, yun na ang huling snowfall ng Winter 2006. Though pagod na pagod na ako sa lamig at hinahanap hanap ko na ang kagandahan ng spring at init ng summer, I'll still definitely miss winter. First winter kaya to ng buhay ko no.
Lesson: "2 hours of shame is same as 2 minutes of pain."
Let it snow let it snow let it snow. Ang dalang lang magsnow dito sa place ko. The last time na nagsnow dito is nung Dec. 21, 05 pa. Whole January wala talaga.
Tuesday. Alam kong may class ako sa 1st period (8:30 AM) pero sarap na sarap pa rin ako sa pagkakatulog, puyat at pagod kasi, mga alas 12 na rin ata ako nakabalik dito kagabi.
"Ian!"
"Naku, si Ate Menchie, tiyak galit na naman to. Binuksan nya ang bintana ko.... sabay sigaw ulit... "Ian."
Pakunyari naman akong pagod na pagod para naman di mahalatang sinadya kong di pumasok ngayon.
"Snow na ulit!" "SNOW?"
Nagmistulang alarm clock ang salitang yun ng sinabi ni Ate Menchie. Dali dali akong tumanaw sa window, to my surprise, ang kapal kapal ng snow. Naglalaro ang mga studyante sa labas pati na rin si Ate Menchie na panay kuha ng pictures!
"Dali lang, bihis lang ako sandali.", sabi ko.
In a normal day, it takes me 30 to 1 hour to shower, pamper, and dress up maself but this time, nakaya ko siya in less than 5 minutes lang. Dali dali akong pumunta sa shower room, binasa ang buhok then nagtoothbrush. Di na ako naghilamos. hhahaha
Pagbalik sa kwarto, binlow dry ko ang buhok ko then nilagyan ng wax (out-of-the-bed style nalang para mabilis) Then kinuha ko na agad coat ko, di na ako nagpalit ng boxers total nagbabad narin naman ako sa shower kagabi so alam ko na presko pa rin ako. Bago ko pa man makalimutan, kinuha ko na agad ang Camp3 ko pati na make-up kit. Bilis takbo sa hallway habang nagmamake-up.... Late na rin kasi ako ng mga 10 minutes sa klase kaya wala na akong pakealam na mag mkae-up sa daan.
Di kalayuan, kitang kita ko ang mga studyante ko na panay habulan at tyak nagsosnow fighting.
"Canceled ang class natin, gustong maglaro ng students kaya hinayaan ko nalang.", balita sakin ni Ate Menchie.
Di ko na hinayaang mahuli sa katuwaan ng mga Middle School students ko kaya nakipaglaro narin ako sa kanila. Ako ang piangdiskitahan kaya nagmistula akong snowman sa snow na pinagtatapon nila sakin at sa malakas na snowfall na rin ng time na yun.
Ate Menchie and I decided to make a snowman. First time kong gawin to kaya gusto kong malaki at maganda. Pagkatapos ng second class (last) namin that day, diretso kami agad sa soccer field na nagmukhang cotton field sa sobrang puti ng paligid. Almost 2 hours rin naming natapos ang buong snowman na pinangalanan naming 'Menchian'.
Nawili sa amin ang principal at ibang mga teachers dahil kung ang lahat ng students at teachers ay nasa loob ng school building, kaming dalawa naman ay nasa field at busyng busy sa paggawa ng snowman.
Tapos na ang masterpiece naming si 'Menchian'. Kaya diretso kami sa cafeteria para maglunch nang maispatan namin ang mga lalaking estudyante na may masamang balak sa snowman namin, kaya dali dali naming kumain.
Bumalik kami ulit kay 'Menchian the Snowman' and we decided na sirain siya bago pa man sirain ito ng mga studyante. Mabuti na yung kami ang sisira kasi kami ang gumawa kesa iba ang wawasak nito.
Ang 2 oras na paggawa ng masterpiece ay nalugmok into pieces in less than 2 minutes. Pinatay namin si 'Menchian'.
Probably, yun na ang huling snowfall ng Winter 2006. Though pagod na pagod na ako sa lamig at hinahanap hanap ko na ang kagandahan ng spring at init ng summer, I'll still definitely miss winter. First winter kaya to ng buhay ko no.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home